Erbo-de-santo-Barbo
Barbarea vulgaris
Brassicaceae
Àutri noum : Gras-cap, Gras-capou, Creissoun-de-jardin, Creissoun-de-terro.
Noms en français : Barbarée commune, Herbe aux charpentiers.
Descripcioun :La mai coumuno de nòstis erbo-de-santo-barbo. Trachis en ribo d'aigo o dins li prado proun umido. Li fueio d'en aut soun pas divisado au contro de li d'en bas. Lou darrié tros di fueio basalo èi quàsi redoun.
Usanço :Li jòuini fueio se manjon en ensalado. Pamens se fau mesfissa, coume pèr lou creissoun, de l'endervo (douvo dóu fege). Pèr èstre segur li fau faire couire.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 80(100) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico :
Gènre : Barbarea
Famiho : Brassicaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Liò : Ribiero
- Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Barbarea vulgaris R.Br., 1812
Erbo-di-niero(-óudouranto)
Pulicaria odora
Asteraceae Compositae
Nom en français : Pulicaire commune
.
Descripcioun :Aquesto erbo-di-niero èi coumuno dins li relarg safrous de Prouvènço séusouso. Se recounèis à si fueio basalo pelouso, reticulado e pulèu grando (10 à 15 cm de long) en raport à-n-aquéli de la cambo. Li flour coumpausado fan mai de 15 mm de diamètre.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço traditiounalo pèr aquesto planto. Lis estùdi d'aro monstron d'ùni prouprieta anti-bateriano e contro li champignoun.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pulicaria
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 à 3 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Terraire safrous
- Suviero
- Éusiero
- Espinau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Pulicaria odora (L.) Rchb., 1831